ಶುದ್ಧ ಭಾಷೆ, ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಅಗತ್ಯ

ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಸಾಹಿತ್ಯದ 125ನೇ ಪ್ರಕಟಣೆ 'ಭಾರತೀಯ ಕ್ಷಾತ್ರಪರಂಪರೆ’ ಪುಸ್ತಕ ಲೋಕಾರ್ಪಣೆ

ಶುದ್ಧ ಭಾಷೆ, ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಅಗತ್ಯ

ಬೆಂಗಳೂರು: ಸಂಸ್ಕೃತದ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಶುದ್ಧ ಕನ್ನಡವನ್ನು ಬರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ಮತ್ತು ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರ, ಇತಿಹಾಸ ಮುಂತಾಗಿ ಭಾರತದ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯದ ಆಳ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ, ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಜ್ಞಾನ ಅವಶ್ಯ ಎಂದು ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಕಾದಂಬರಿಕಾರ ಡಾ|| ಎಸ್.ಎಲ್. ಭೈರಪ್ಪ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

   ಜನವರಿ 24ರಂದು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಎನೆಂ.ಕೆ.ಆರ್.ವಿ. ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಜರಗಿದ ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಸಾಹಿತ್ಯದ 125ನೇ ಪ್ರಕಟಣೆಯಾದ 'ಭಾರತೀಯ ಕ್ಷಾತ್ರಪರಂಪರೆ’ ಪುಸ್ತಕದ ಲೋಕಾರ್ಪಣ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಲೋಕಾರ್ಪಣೆಗೊಳಿಸಿ ಅವರು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಸುಮಾರು 20 ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಒಂದು ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಕಲಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ತಾವು ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳಿಂದ ವಿವಾದ ಆರಂಭಿಸಿ ಈಗಲೂ ಮೂಂದುವರಿಸಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಅವರು ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದರು.

ಜನವರಿ 24ರಂದು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಎನೆಂ.ಕೆ.ಆರ್.ವಿ. ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಜರಗಿದ ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಸಾಹಿತ್ಯದ 125ನೇ ಪ್ರಕಟಣೆಯಾದ 'ಭಾರತೀಯ ಕ್ಷಾತ್ರಪರಂಪರೆ’ ಪುಸ್ತಕದ ಲೋಕಾರ್ಪಣ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಲೋಕಾರ್ಪಣೆಗೊಳಿಸಿ ಅವರು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

  ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ತಾನು ತಪ್ಪದೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ’ಅಕ್ಷರಂ’ನವರ ಸಂಭಾಷಣ ಶಿಬಿರದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ಆಡಿದ ಮಾತಿನಿಂದ ವಿವಾದ ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದರು.

   ನಾನು ಮೂಲತಃ ಕನ್ನಡ ಲೇಖಕ. ಕನ್ನಡ ಬೆಳೆಯಬೇಕು. ಆಡಳಿತ, ಶಿಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಅದು ಪ್ರಮುಖವಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುವವನು ನಾನು. ಆದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಜ್ಞಾನ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಶುದ್ಧ ಕನ್ನಡವನ್ನು ಬರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಿಂದೆ ಅಮರಕೋಶ, ಸಂಸ್ಕೃತದ ಶ್ಲೋಕಗಳು ಮತ್ತು ಗದ್ಯವನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಎಂಟನೇ ತರಗತಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಭಾಷಾ ಪ್ರಶ್ನ ಪತ್ರಿಕೆಯ 150 ಅಂಕಗಳಲ್ಲಿ 50 ಅಂಕ ಸಂಸ್ಕೃತಕ್ಕಿದ್ದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಜ್ಞಾನ ಸಿಕ್ಕಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರ ಇತ್ಯಾದಿ ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸಬೇಕಿದ್ದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಮೂಲ ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ, ವೇದ, ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಓದುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಸಂಶೋಧಕರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವೇದವನ್ನು ತಿಳಿಯಬೇಕಿದ್ದರೆ ವೇದಗಳ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದ, ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ. ಅನುವಾದಕನ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ತಪ್ಪಿರಬಹುದು. ಪೂರ್ವಾಗ್ರಹದಿಂದ ಕೂಡಿರಬಹುದು. ಇದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕಿದ್ದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ಮೂಲದಲ್ಲೇ ಓದಿ ತಿಳಿಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಅಗತ್ಯ. ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿ ಎಂ.ಎ. ಮುಗಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ವಯಸ್ಕರಾದಾಗ ಸಂಸ್ಕೃತ ಕಲಿಯಲು ಕಷ್ಟ, ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದವರು ಹೇಳಿದರು.

ಪಂಪ, ಕುಮಾರವ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಈಚಿನ ಕುವೆಂಪು, ಬೇಂದ್ರೆ, ಪು.ತಿ.ನ. ಇವರೆಲ್ಲ ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿಗರಾಗಿದ್ದರಿಂದಲೇ ಉತ್ತಮ ಕವಿಗಳಾದರು. ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಶ್ರೀಕಂಠಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವು ಭಾಷೆಗಳ ಪರಿಚಯವಿತ್ತು’ ಅದರಿಂದಲೇ ಅವರು ದೊಡ್ಡ ಸಂಶೋಧಕರಾದರು. ಆದರೆ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮಾತಿನ ಬಗ್ಗೆ ಏನೋ ವರದಿ ಬಂತು; ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಏನೇನೋ ಬರೆದರು. ಸಂಸ್ಕೃತ ಒಂದು ಜಾತಿಯ ಬಾಷೆ; ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ನಡೆಸಿದ ಭಾಷೆ; ಉತ್ತರ ಭಾರತದವರ ಭಾಷೆ ಇತ್ಯಾದಿ. ಸಂಸ್ಕೃತದ ವಿದ್ವತ್ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಗಣೇಶ್ ಅವರಿಗೆ ಇಂತಹ ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಇತಿಹಹಾಸ, ವೇದ, ಉಪನಿಷತ್, ಸಂಸ್ಕೃತ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಪಾಲಿ, ಅರ್ದಮಾಗಧಿ ಭಾಷೆಗಳು, ಸಂಗೀತ, ನೃತ್ಯ, ಸಾಹಿತ್ಯ ವಿಮರ್ಶೆ, ಭರತನ ನಾಟ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ ಇವೆಲ್ಲ ತಿಳಿದ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಇಂತಹ ಪುಸ್ತಕ ಹೊರಬಂದಿದೆ ಎಂದು ಡಾ| ಭೈರಪ್ಪ ಶ್ಲಾಘಿಸಿದರು.

   ಭಾರತೀಯ ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆ ಎಂದರೆ ಕನ್ನಡದ ಈಗಿನವರು ತೀ.ನಂ.ಶ್ರೀ. ಅವರ ಆ ಹೆಸರಿನ ಪುಸ್ತಕವನ್ನಷ್ಟೇ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಬೇರೆ ಭಾಷೆಗಳವರು ಹೇಳುವ ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆ ಕೂಡ ಇದೇ ಆಗಿದೆ. ಇಡೀ ಭಾರತವನ್ನು ಒಂದು ಮಾಡಿರುವುದು ಇದೇ ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆ. ಇದು ಸಂಸ್ಕೃತದ್ದು. ಸಂಗೀತಗಾರರು, ನರ್ತಕರು ರಸದ ವಿಷಯ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹಿಂದಿನ ಸಾಹಿತಿಗಳು ಮತ್ತು ನವೋದಯದವರು ಕೂಡ ರಸದ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಇವತ್ತಿನ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತಿಗಳು ಅದರ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ.ಸಾಹಿತ್ಯವು ಚಳವಳಿಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡಬೇಕು; ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಅದು ಸಾಹಿತ್ಯವೇ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಅಲ್ಲಗಳೆಯುತ್ತಾರೆ (ಡಿಸ್ಮಿಸ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ). ಹಾಗಾದರೆ ಸಂಗೀತದ ತೋಡಿರಾಗ ಚಳವಳಿಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡುತ್ತದೆಯೇ? ಇನ್ನೊಂದು ರಾಗವನ್ನು ನಿದ್ರೆ ತರಿಸುವಂಥದೆಂದು ಗುರುತಿಸುವುದೆ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ ಅವರು, ವಿಷಯವೆಲ್ಲ ತಿಳಿಯದಿದ್ದರೆ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ (Concept)ಯನ್ನು ತರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂಥ ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯಲು ರಾ. ಗಣೇಶರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ ಎಂದರು.

     ದೇಶಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬರುವ ಮುನ್ನ ರಾಜಕೀಯದ ಜೊತೆಗೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಕೂಡ ಬೇಕು (ರಿವೈವಲಿಸಂ) ಎನ್ನುವ ಒಂದು ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಇತ್ತು. ಹಿಂದೆ ಮೇಲ್ವರ್ಗದವರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೃತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ರುಕ್ಷ್ಮಿಣೀದೇವಿ ಅರುಂಡೇಲ್ ಮುಂತಾದವರು ಈ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಬಂದರು; ನೃತ್ಯ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯ ವಿಷಯವಾಯಿತು. ಹಿಂದೆ ಹಿಂದುಸ್ತಾನಿ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಉರ್ದು ಬೇಸ್‌ಗಳು ಮಾತ್ರ ಇದ್ದವು; ನಂತರ ಸಂಸ್ಕೃತ ಬಂತು. ಹೀಗೆ ನಮ್ದರಲ್ಲಿ ಗೌರವ ಬಂತು. ಆದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಹೋದ ನಂತರ ಎಲ್ಲವೂ ಉಲ್ಟಾ ಆಯಿತು ಎಂದು ಭೈರಪ್ಪ ಅವರು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದರು.

    ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಒಡೆದು ಆಳುವ ನೀತಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕರೂ ಅದನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರವಾದಿ ಮಹಮ್ಮದರು ಮೆಕ್ಕಾದಿಂದ ಮದೀನಾಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನರು ಮತ್ತು ಯಹೂದಿಗಳಿದ್ದರು. ಅವರ ನಡುವೆ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿದ್ದ ಕಾರಣ ಪ್ರವಾದಿಗಳಿಗೆ ಮತಾಂತರ ಕಷ್ಟವೆನಿಸಿತು. ಅವರನ್ನು ಒಡೆಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಏನಾದರೂ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ಅವರನ್ನು ಒಡೆಯಬಹುದೇ ಎಂದು ಅನುಯಾಯಿಗಳು ಕೇಳಿದಾಗ ಪ್ರವಾದಿ ಅನುಮತಿ ನೀಡಿದರು. ಯಹೂದಿಗಳ ಹಳೆಯ ಟೆಸ್ಟಮೆಂಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಓರ್ವ ಪ್ರವಾದಿ ಬರುತ್ತಾನೆ ಎಂದಿದೆ; ಮಹಮ್ಮದರೇ ಆ ಪ್ರವಾದಿ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೇಳಿದಾಗ ಯಹೂದಿಗಳು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ; ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನರನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಯಿತು ಎಂದ ಅವರು, ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮರಾಯನಿಂದ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿಸಿ (ಅಶ್ವತ್ಥಾಮೋ ಹತಃ ಕುಂಜರತಿಃ) ಯುದ್ಧನಿರತ ದ್ರೋಣರನ್ನು ವಿಚಲಿತಗೊಳಿಸಿ ಮುಗಿಸಿದ ಉದಾಹರಣೆ ನೀಡಿದರು. ಕ್ಷಾತ್ರಧರ್ಮವನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಅನ್ವಯಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವ ವಾಸ್ತವದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು. ಭಾರತದ ಮೇಲೆ ದಂಡೆತ್ತಿ ಬಂದವರು ಯಾವುದೇ ಮುಲಾಜು (ಹಿಂಜರಿಕೆ)  ತೋರಲಿಲ್ಲ; ನಾವು ಮಾತ್ರ ಅಂತಹ ಹಿಂಜರಿಕೆಗಳಿಂದ ಸೋತೆವು ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದರು.

   ನಮ್ಮತನವನ್ನು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಪರಂಪರೆಗಳಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಾಣಬೇಕೆನ್ನುವ ಉತ್ಸಾಹ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಮುನ್ನ ಇತ್ತು. ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲೂ ಅದು ಕಂಡಿದೆ. ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರ, ಶ್ರೀ ಅರವಿಂದರು,ದಯಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿ ಅವರೆಲ್ಲ ಅದನ್ನೇ ಹೇಳಿದರು. ಸಾಹಿತಿಗಳು ಅದರಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾದರು. ಹಾಗಾದರೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದೊಡನೆ ನಮ್ಮತನವನ್ನು ಕಾಣುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಏಕೆ ಹೊರಟುಹೋಯಿತು ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟ ಡಾ| ಭೈರಪ್ಪ ಗಾಂಧಿಯವರಲ್ಲಿ ಅದು ಇರಲಿಲ್ಲ ಎಂದರು.

    ನಿನ್ನೆ (ಜನವರಿ 23) ಸುಭಾಶ್ಚಂದ್ರ ಬೋಸ್ ಅವರ ಜನ್ಮದಿನ. ದೇಶಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದಿದ್ದು ಅಹಿಂಸೆಯಿಂದ ಎಂಬುದಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ಪ್ರಚಾರ ನಡೆಯಿತು. ಆದರೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ನೀಡುವಾಗ ಬ್ರಿಟನ್ ಪ್ರಧಾನಿ ಆಗಿದ್ದ ಆಟ್ಲಿ ಅವರಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಗಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಅಹಿಂಸೆಯ ಪಾತ್ರವೇನು ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ, ಅವರು ಮಿ-ನಿ-ಮ-ಲ್ (ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ) ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದರು. ನಿಜವೆಂದರೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಗಳಿಕೆಯ ಹಿಂದೆ ಹಲವು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿಗಳಿದ್ದಾರೆ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ವಿದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಸೈನ್ಯ ಕಟ್ಟಿ ಬ್ರಿಟಿಷರೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕಿಳಿದ ಬೋಸ್ ಇದ್ದಾರೆ. ಬ್ರಿಟಿಷರು ನಮ್ಮ ಕಚ್ಚಾವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸಿ ಅಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧವಸ್ತು ತಯಾರಿಸಿ ಬಂದ ಲಾಭದಿಂದ ನಮ್ಮವರಿಗೆ ಸಂಬಳ ಕೊಟ್ಟು ಕಟ್ಟಿದ ಸೇನೆಯಿಂದಲೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಆಳುತ್ತಿದ್ದರು; ಅದಕ್ಕೆ ಬೋಸ್ ಹೊಡೆತ ನೀಡಿದರು; ನಿಮ್ಮಿಂದಾಗಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮಗಿರಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಜಾಗೃತಿಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಿದರು. ಬೋಸರು ಸೋತು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿದ ಬಳಿಕವೂ ಅವರ ಪ್ರಭಾವ ಮುಂದುವರಿದಿದ್ದು ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರಿಂದ ಮುಂಬಯಿಯಲ್ಲಿ ನೌಕಾಬಂಡಾಯ ನಡೆಯಿತು. ಇನ್ನು ಭಾರತವನ್ನು ಆಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂದು ಖಚಿತವಾದಾಗ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಹೊರಟುಹೋದರು ಎಂದವರು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದರು.

ಮುಸ್ಲಿಮರಲ್ಲಿ ಮೊದಲೇ ಒಡಕಿತ್ತು; ಇಲ್ಲವಾದರೆ ತಮಗೆ 'ಆವರಣ' ಕಾದಂಬರಿ ಬರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಹೇಳೀದ ಭೈರಪ್ಪ, ಬ್ರಿಟಿಷರು ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ಎತ್ತಿಕಟ್ಟಿದರು. ದೇಶ ಒಡೆದು ನಮ್ಮ ಮಹಾನಾಯಕರ ಕೈಗೆ ಅಧಿಕಾರ ಬಂತು ಎಂದರು. ಆಗ ಇದ್ದ ದೊಡ್ಡ ಪಕ್ಷವೆಂದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮಾತ್ರ. ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಂತವಾರು ಬಿಟ್ಟು ೧೫ ಕಮಿಟಿಗಳಿದ್ದು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ೧೨ ಪಟೇಲ್ ಪ್ರಧಾನಿ ಆಗಬೇಕೆಂದರೆ ಎರಡು ಮಾತ್ರ ನೆಹರು ಅವರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದವು. ಆಗ ಗಾಂಧಿ ಪಟೇಲರಿಗೆ ನೀನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ; ನಾನು ನೆಹರುಗೆ ಮಾತು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ’ ಎಂದರು. ಗಾಂಧಿಜೀ ಹಿಂದೆ ಸುಭಾಷರಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಕುತಂತ್ರವನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದ ಪಟೇಲ್ ಸುಮ್ಮನೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. 1930ರ ದಶಕದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಸುಭಾಷ್ 'ಅಹಿಂಸೆಯಿಂದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಗದು' ಎಂದರು. ಎರಡನೇ ಸಲವೂ ಅವರೇ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಚುನಾಯಿತರಾದಾಗ ಗಾಂಧಿ ಕಾರ್ಯಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಎಲ್ಲ ಸದಸ್ಯರಿಂದ ರಾಜೀನಾಮೆ ಕೊಡಿಸಿ ಸುಭಾಷ್ ಅಸಹಾಯರಾಗಿ ರಾಜೀನಾಮೆ ಕೊಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಪ್ರಧಾನಿಯಾದರೆ ತಮಗೆ ಅದೇ ಸ್ಥಿತಿ ಬರಬಹುದೆಂದು ಪಟೇಲರಿಗೆ ಅನ್ನಿಸಿರಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

   ಲೆನಿನ್, ಸ್ಟಾಲಿನ್‌ರಲ್ಲಿ ಅಭಿಮಾನ ಹೊಂದಿದ್ದ ನೆಹರು ಅವರಿಗೆ ದೇಶಪ್ರೇಮ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗುತ್ತಲೇ ಅವರು ಮೌಲಾನಾ ಅಬುಲ್ ಕಲಾಂ ಆಜಾದ್ ಅವರನ್ನು ಶಿಕ್ಷಣ ಮಂತ್ರಿಯಾಘಿ ನೇಮಿಸಿದರು. ಅವರು ಪುಸ್ತಕ, ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಂ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ತುಂಬಿದರು. ಮುಂದೆ ಪ್ರಧಾನಿಯಾದ ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿ ಅವರಿಗೆ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರ ಬೆಂಬಲ ಬೇಕಿತ್ತು. ಬೆಂಬಲ ನೀಡಿದ ಕಮ್ಯುನಿಟ್ಟರು(ತಮ್ಮ ಸಿದ್ದಾಂತವನ್ನು ತುಂಬುವುದಕ್ಕೆ) ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆ ತಮಗೆ ಬೇಕು ಎಂದರು. ಐಸಿಎಚ್‌ಆರ್ ನಂತಹ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಅವರ ವಶವಾದವು. ೨೦-೨೫ ವರ್ಷದೊಳಗೆ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದೇ ಇತಿಹಾಸ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಆಯಿತು. ಸಂಸ್ಕೃತಿಯು ನಮ್ಮ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸಂಗೀತ, ನೃತ್ಯಗಳ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬುದು ಹೋಯಿತು. ಇತರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬಂತಾಯಿತು ಎಂದು ಬೇಸರ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು.

ಆಗ ಸೀತಾರಾಮ್ ಗೋಯಲ್, ರಾಂಸ್ವರೂಪ್ ರಂತಹ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಸತ್ಯಾನ್ವೇಷಣೆಗಾಗಿ ’ವಾಯ್ಸ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ’ ಎಂಬ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿ ಅದರ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು; ಅವರೇನೂ ಭಾರತದ ವೈಭವೀಕರಣ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಸಾಹಿತ್ಯವೂ ಅದೇ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸತ್ಯಾನ್ವೇಷಣದ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಅದರ ಪ್ರಸ್ತುತ ೧೨೫ನೇ ಪುಸ್ತಕ ಮೌಲ್ಯ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಸತ್ಯಾನ್ವೇಷಣದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಪುಸ್ತಕ ಎಂದರು. ದೇಶದ ವಿವಿಧ ರಾಜರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಎಂತಹ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳಿದ್ದವು; ಆಗ ಎಂತಹ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳು ಬಂದವೆಂದು ಸಮಗ್ರ ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸಿ ಗ್ರಂಥರಚಿಸುವಂತೆ ಡಾ|| ಗಣೇಶರಿಗೆ ಭೈರಪ್ಪ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು. ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆ ನೀಡುತ್ತಾ, ಶಬ್ದಲಾಲಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ ಸಂಗೀತಕ್ಕಾಗಿ ಜಯದೇವನ ’ಗೀತಗೋವಿಂದ’ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೃತಿ. ಆದರೆ ಆತ ಅದನ್ನು ಬರೆಯುವಾಗ ಒರಿಸ್ಸಾದ ಸುತ್ತ ಮುಸ್ಲಿಮರು ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಒಡೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿದ್ದರು. ಕವಿಯಾಗಿ ವೀರರಸದ ಕೃತಿ ರಚಿಸದೇ ಶೃಂಗಾರರಸದ ಕಾವ್ಯ ರಚಿಸಿದದ್ದೇಕೆ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ ಅವರು, ಆ ಬಗೆಯ ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸಿ ಕೃತಿ ರಚಿಸುವಂತೆ ಗಣೇಶರಿಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು.

 ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಸಾಹಿತ್ಯದ 125ನೇ ಪ್ರಕಟಣೆಯಾದ 'ಭಾರತೀಯ ಕ್ಷಾತ್ರಪರಂಪರೆ’ ಪುಸ್ತಕದ ಲೋಕಾರ್ಪಣ ಸಮಾರಂಭವನ್ನು ಖ್ಯಾತ ಕಾದಂಬರಿಕಾರ ಎಸ್.ಎಲ್. ಭೈರಪ್ಪ ಲೋಕಾರ್ಪಣೆಗೊಳಿಸಿದರು. ಲೇಖಕ ಶತಾವಧಾನಿ ಡಾ| ರಾ. ಗಣೇಶ್, ನಿವೃತ್ತ ಎ.ಸಿ.ಪಿ., ಅಂಕಣಕಾರ ಬಿ.ಬಿ. ಅಶೋಕ್‌ಕುಮಾರ್, ಸಾಫ್ಟ್ ವೇರ್ ತಂತ್ರಜ್ಞ, ಲೇಖಕ ಎಚ್.ಎ. ವಾಸುಕಿ, ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪ್ರಧಾನ ಸಂಪಾದಕ ಎಸ್.ಆರ್. ರಾಮಸ್ವಾಮಿ, ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಪರಿಷತ್ ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ನಾ. ದಿನೇಶ್ ಹೆಗ್ಡೆ ಉಪಸ್ಥಿತರಿದ್ದರು.

 

   ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ಅಭ್ಯಾಗತರಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ನಿವೃತ್ತ ಎ.ಸಿ.ಪಿ., ಅಂಕಣಕಾರ ಬಿ.ಬಿ. ಅಶೋಕ್‌ಕುಮಾರ್ ಅವರು, ಗ್ರಂಥವನ್ನು  ದೇಶದ ಗಡಿಕಾಯುವ ಸೇನೆಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿದ ಬಗ್ಗೆ ಸಂತೋಷ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು. ೧೯೭೨ರಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯುವಾಗ ಡಾ|| ಭೈರಪ್ಪನವರ ’ವಂಶವೃಕ್ಷ’ ಪಠ್ಯವಾಗಿದ್ದು ಅದರ ಮುಖ್ಯಪಾತ್ರ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಶ್ರೋತ್ರಿ ಅವರಿಂದ ತಾವು ತುಂಬ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದರು; ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ ಮತ್ತು ಭಗವದ್ಗೀತೆಗಳು ತ್ಮ ಇನ್ನೆರಡು ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಮೂಲಗಳು ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು.

    ತಮ್ಮದು ಕೊಡಗು ಮೂಲವಾದರೂ ಬಾಲ್ಯ, ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸಗಳು ಹಾಸನದಲ್ಲಾದವು. ಕೊಡಗಿನವರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಸೇನೆಗೆ ಸೇರುವುದು ತನ್ನ ಕನಸಾಗಿತ್ತು. ಪದವಿ ಓದುವಾಗ ಓರ್ವ ಸ್ನೇಹಿತ ಲಾಕಪ್ ಡೆತ್‌ಗೆ ಗುರಿಯಾದ ಕಾರಣ ಪೊಲೀಸರ ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ನಡೆಸಿ ಊರುಬಿಡಬೇಕಾಯಿತು. ಪದವಿ ಅಪೂರ್ಣವಾಗ ಕಾರಣ ಸೇನೆಗೆ ಸೇರಲು ಸಾದ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮಂದೆ ಕಾನೂನು ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯುವಾಗ ಪೊಲೀಸ್  ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದು ಆ ಬಗ್ಗೆ ಆಕರ್ಷಿತನಾಗಿ  ಪೊಲೀಸ್ ಸೇವೆಗೆ ಸೇರಿದೆ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೊರೆತ ಆದರ್ಶಗಳಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿ ಯೋಗ್ಯ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು ಎಂದ ಅವರು ವೀರಪ್ಪನ್ ವಿರುದ್ಧದ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿವಿಧ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡರು; ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಗೌರವ ನೀಡಿ ನೆರವಾಗುವುದನ್ನು ತಮ್ಮ ಉದ್ಯೋಗದ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡದ್ದನ್ನು ತಿಳಿಸಿದರು.

ಕೃತಿಕಾರ ಡಾ|| ಆರ್. ಗಣೇಶ್ ಅವರು ಮಾತನಾಡಿ, ಗೋಖಲೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ನೀಡಿದ ಉಪನ್ಯಾಸಗಳೇ ಪುಸ್ತಕರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಸೀತಾರಾಂ ಗೋಯಲ್ ಮತ್ತು ರಾಂಸ್ವರೂಪ್ ಅವರಿಗೆ ’ಬೌದ್ಧಿಕ ಕ್ಷತ್ರೀಯ’ ಎನ್ನುವ ಪದ ಬಳಕೆಗೆ ಬಂತು. ಆ ಪದಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಉದಾಹರಣೆ ಡಾ|| ಭೈರಪ್ಪನವರು ಎಂದರು. ದೇಶದ ೮ನೇ ಶತಮಾನದ ನಂತರದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಓದಿದರೆ ನೋವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಣೋವಾಗುತ್ತದೆಂದು ಹಾಗೇ ಬಿಡಬಾರದೆಂದು ಕೃತಿರಚನೆಗೆ ಮುಂದಾದೆ. ಧರ್ಮ, ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸಂಗೀತ, ನೃತ್ಯ ಎಲ್ಲ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲೂ ಕ್ಷಾತ್ರ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ನೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಪದ್ಮಾ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಮ್ ಅವರನ್ನು ಉದಾಹರಿಸಿದರು.

   ಪ್ರಾಸಂಗಿಕವಾಗಿ ಇಂದಿನ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಾಪಸಾತಿಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿ, ಅಸಹಿಷ್ಣುತೆ ಎಲ್ಲಿದೆ? ಅವರ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲೇ ಇರುವಂಥದ್ದು. ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪಡೆಯುವುದು, ಮರಳಿಸುವುದು, ಮತ್ತೆ ಪಡೆಯುವುದು - ಇದೇನು ಸರ್ಕ್ಯುಲೇಟಿಂಗ್ ಲೈಬ್ರರಿ ಪುಸ್ತಕವೇ ಎಂದು ಪಶ್ನಿಸಿದ ಡಾ|| ಗಣೇಶ್, ದುರ್ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳ ಈ ಕೋಲಾಹಲ ಪಾಪಸುಕಳ್ಳಿಯಂತಿದೆ ಎಂದರು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಇತಿಹಾಸಪ್ರಜ್ಞೆ ಬರಬೇಕು ಎಂದ ಅವರು, ಭೋಜರಾಜನನ್ನು ಇತಿಹಾಸ ಅಲಕ್ಷಿಸಿರುವ ಬಗ್ಗೆ, ಉತ್ತರ ಭಾರತದವರಿಗೆ ಕೃಷ್ಣದೇವಾಲಯ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿರುವ ಕುರಿತು, ಹೇಮು ಖಳನಾಯಕನಾಗಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಬೇಸರ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು.

ಸಾಫ್ಟ್ ವೇರ್ ತಂತ್ರಜ್ಞ, ಲೇಖಕ ಎಚ್.ಎ. ವಾಸುಕಿ ಅವರು ’ಭಾರತೀಯ ಕ್ಷಾತ್ರಪರಂಪರೆ’ಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿ ಕೃತಿಯ ವಿಶೇಷಗಳನ್ನು, ಅದರಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾದ ಲೇಖಕರ ವಿದ್ವತ್ತನ್ನು ವಿವರಿಸಿದರು. ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪ್ರಧಾನ ಸಂಪಾದಕ ಎಸ್.ಆರ್. ರಾಮಸ್ವಾಮಿ ಅವರು ಸ್ವಾಗತಿಸಿ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಗೈದರು. ಪರಿಷತ್ ೫೦ನೇ ವರ್ಷದ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿರುವಾಗ ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಸಾಹಿತ್ಯದ ೧೨೫ನೇ ಕೃತಿಯಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಕೃತಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಹೆಮ್ಮೆ ತಂದಿದೆ ಎಂದರು. ದೇಶದ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ವೀರಯೋಧರ ಹಾಗೂ ಮಹಾನ್ ದಂಡನಾಯಕರ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿದರು. ಪ್ರೋ. ಎಸ್. ರಾಮಸ್ವಾಮಿ ಅವರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರೆದ ವಿಮರ್ಶಾಕೃತಿಯನ್ನು ಇದೇ ವೇಳೆ ಲೋಕಾರ್ಪಣೆಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು. ರಾಷ್ಟ್ರೋತ್ಥಾನ ಪರಿಷತ್‌ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ನಾ. ದಿನೇಶ್ ಹೆಗ್ಡೆ ವಂದಿಸಿದರು. ರವಿಚಕ್ರವರ್ತಿ ಅವರು ದೇಶಭಕ್ತಿ ಗೀತೆಯನ್ನು ಹಾಡಿದ್ದು, ವಿಘ್ನೇಶ್ವರ ಭಟ್ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ನಿರೂಪಿಸಿದರು.